تقدیم به عشقم

 به گل گفتم: "عشق چیست؟" گفت: "از من خوشگل تر است..."

به پروانه گفتم: "عشق چیست؟" گفت: "از من زیبا

تر است..."

به شمع گفتم: "عشق چیست؟" گفت: "از من سوزان تر است..."

به عشق گفتم: "آخر تو چیستی؟" گفت: "نگاهی بیش نیستم

منبع:بدرومادر

عشقم و احساسم

 سلام عشقم نمیدونم از کجا از چی بگم از اینکه وقتی میبینمت یا باهات حرف

 میزنم حس خیلی عجیبی از ارامش امید برای رسیدن به هم بهم دست میده بعد

 از جداییمون و اشتی دوباره عشقم خیلی بیشتر از قبل شده بهت گفتم که

 درسته که ۱نفری ولی با تموم دنیا عوضت نمیکنم امسال خیلی سختی کشیدیم 

 میدونم ولی بازم باهم پشت سرش گذاشتیم باور کن اگه ناراحتی ذره ذره از

 روحمو جسمم عذاب میکشه انگار وقتی که عذاب میکشی داره دنیا رو سرم  

 خراب میشه باور کن به هر چی که باور داری به جون تو که از همه بیشتر

  دوست دارم هر چیکه تا حالا بهت گفتم هیچکدوم دروغ نبوده تو تنهایی خودم

  هزاران حرفو اماده میکنم که بهت بگم ولی وقتی میبینمت یا زنگ میزنی  

 میخوام فقط صداتو بشنومو اروم بشم  میدونی که من مامانمو که خیلی واسم

 زحمت کشیده به اندازه ی خدا دوست دارم توهم به اندازه ی مامانم دوست

 دارم شایدم بیشتر ولی کمتر نه اگه میبینمت دوست دارم بیام اغوشت کنم و تا

 اخر دنیا بشینم نگات کنم یا وقتی ناراحتم توبغلت گریه کنم و اروم شم از خدا

 ميخوام اگه قراره بمیرم تو اغوشت بمیرم تا دیگه حسرت نديدنت عذابم نده

 خیلی دوست دارم عشقم.

         ادامه ی مطلب سری بزنید

اقدام کن 

به گونه ای که انگارهمه چیزبه تو بستگی دارد

اعتماد کن

به گونه ای که همه چیز به خدابستگی دارد

اگه بازم از  این جملات دوستدارید بخوانید توی بخش نظرات برام بنویسید

 درخت هم که باشی

من

دارکوبی می‌شوم

…

که هفتاد و سه بار

در دقیقه

تو را می‌بوسد……

آخر ساعت درس یک دانشجوی دوره ی دکترای نروژی

سوالی مطرح کرد:استادشما که از جهان سوم

می آیید، جهان سوم کجاست؟

فقط چند دقیقه به اّخر کلاس مانده بود.من در جواب

مطالبی را گفتم که روزبه روز بیشتر به ان اعتقاد

پیدا میکردم.

به اّن دانشجو گفتم:جهان سوم جایی است که هرکس

بخواهد مملکتش رااّباد کند خانه اش تخریب می شود و

هرکس بخواهد خانه اش اّباد باشد بایددر تخریب

مملکتش بکوشد. 

                           پروفسور حسابی 

 براى پرواز به آسمانها، منتظر نمان که عقابى نیرومند بیاید و از زمینت

برگیرد و درآسمانهایت پرواز دهد. بکوش تا پر پرواز به بازوانت جوانه زند

و بروید و بکوش تااینهمه گوشت و پیه و استخوان سنگین را که چنین به

زمین وفادارت کرده است،سبک کنی و از خویش بزدایی، آنگاه به جای

خزیدن، خواهی پرید.

در پرنده شدنخویش بکوش و این یعنى بیرون آمدن از زندانهاى اسارت.